زمین به نظم  ولی آسمان  به هم خورده

مکان اسیر و دو دل و زمان به هم خورده

جهان زمینه ی بر خورد عاشق و معشوق

و نوک نیزه که با استخوان به هم خورده

نه نای ضجه کشیدن نه نای بر خوردست

که تیر خسته و حال کمان به هم خورده

تمام  بادیه خون گریه  می کند   شاید

سر  زمین و سر  آسمان به هم خورده

تمام عرش تو را کف زدست  حاضر باش

که دست حادثه ها پیش از آن به هم خورده

" تنت به ناز طبیبان نیازمند " ..... نبود

که تکه های تنت بی نشان به هم خورده

غروب هست و سرت تاج نیزه ها گشته ست

غروب هست و  ثبات جهان  به هم خورده

دوباره شعر نوشتم ... ـ روایتی خونین !ـ

و باز آخر این  داستان  به هم خورده .

_{اشاره به این بیت حافظ :}

_{تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد}

_{وجود نازکت آزرده ی گزند مباد}

_{شعری از جاوید} س

در صورت پسند بازدیدکنندگان شعرهای بیشتری در سایت قرار میگیرد